Sənətkarların ölümü günəşin qürubuna bənzəyir.

Bu dünyada hər kəs üçün ölüm var, gec ya tez, hamımız eyni bir limana yön alacağıq.

İnsan oğlu da qəribə varlıqdır, ölümü dadmayacaq kimi yaşayır, gündə bir insanı itirsək də bizə elə gəlir heç ölməyəcəyik. İtirə-İtirə gedirik, hara gedirik, Allah bilir.

Dünəndən acı xəbərlər üst-üstə gəlir. İnanmadığımız “karona” canlar almaqda davam edir. Sanki qəsdinə durub Azərbaycan mədəniyyətinin.

Dünən gecə Baloğlan Əşrəfovun ölümü hamını sarsıtdı, kaş bu xəbər yalan olsun dedik, Baloğlan Əşrəfov ölə bilməz axı. O, xalqın bülbülüdür, yaralı ürəklərin məlhəmi, dərdlilərin həmdəmidir. “Ana muğamı “ ilə layla çalır anasızlara, “Ata segahı” ilə nəsihət verirdi atasızlara! “ Ay uçan quşlar” sevdalıların himni, “İkinci həyat” xəstələrin ümidi idi.

Düz 14 il bundan əvvəl əcəl nərd atırdı Baloğlan müəllimlə, lakin şeş qoşanı sənətkar atdı. Qaraciyər serrozu onu gül tək soldursa da, düşmənə gülə-gülə qalib gəldi. Özünün dediyi kimi, ikinci həyatı başladı Baloğlan Əşrəfovun. Bəlkə də, sənətkarın ikinci həyatı elə bu gündən başlayacaq. 14 il əvvəlki ikinci həyat yox, həyatın ilmə getmiş illəri idi. İnsan nə qədər xatırlanır ölə bilməz, ölməyəcək!

Bizim xalq isə dirilərdən çox ölüləri xatırlayır. Ölülərə qiymət verir. Öləndən sonra dəyərini anlayır. Sağkən göstərmədiyimiz hörməti, izzəti öləndən sonra göstəririk. Əlli ildi səhnədə külüng vuran sənətkar xalq artisti olmadan vida edir həyata. Biz isə bunu elə bu gün, sənətkar ölən gün anlayırıq ki, Baloğlan Əşrəfov sənətkar idi. Bütün fəxri adlara layiq idi. Gecikmiş sevgi, gecikmiş hörmət, zamansız dəyər!

İndi hamı qəm içindədir. İtkinin böyük olduğunu dərk edir. Dünən Baloğlan Əşrəfovun mahnılarını bəyənməyənlər bu gün onun nəğmələrini dinləyib göz yaşı tökür. Ölümü ilə şöhrət tapır sənətkarlarımız. Sanki Karona virus da seçib vaxtında qiymət verilməyən sənətkarları çatdırır şöhrətə.

Allah rəhmət etsin, sənətkar!

Elida Muxayeva

Zirveyolu.info