Səhifələrimdə həmişə ictimai yerlərdə gördüklərimiz mədəniyyətsizliyə, tərbiyəsizliyə göz yummamağa çağırmışam və bildirmişəm ki, bu bizim gələcəyimiz üçün ən böyük problemdir. Bu gün cəmiyyətimizin ciddi mədəniyyət, əxlaq problemləri var. Mədəni cəmiyyətdə bizdə olan korrupsiya, rüşvət, yeyinti, insanların addımbaşı bir-birilərinin haqqını yemək problemi bu həddə olmaz. Mədəni insan hakimiyyət pilləsində tutduğu vəzifəsini dədə malı hesab edib qohum-əqrəbasını ora öz şəxsi evinə toplayan kimi yığmaz. Bu gün mən də sizin kimi o qədər yalan eşidirəm ki, gözümlə görüb, qulağımla eşitmədiyim heç nəyə və heç kimə inanmıram. Ona görə də bu səhifələrimdə də ancaq gözümlə görüb, qulağımla eşitdiklərimi paylaşmağa üstünlük verirəm. Dəfələrlə ictimai yerlərdə, o cümlədən idman zallarında qarşılaşdığım çatışmazlıqlarla, insanların rəftarlarında yol verdikləri mədəniyyətsizlik, tərbiyəsizlik barədə yazmışam. Heç tanımadığım şəxslərin hazırladıqları faydalı sosial yönlü çarxlarını bir çox hallarda pullu reklam verməklə paylaşmışam. Bəzilərinin fikirləşdiyi kimi bu işlər faydasız deyil və cəmiyyətdə bu istiqamətdə kifayət qədər olmasa da irəliləyiş var. Ona görə əgər Azərbaycanı özümüzə Vətən sayıb özümümzün və gələcək nəsillərimizin burada yaşamasını düşünürüksə bu fəaliyyəti bu gün hamımız üçün çox vacib sayıram. Bir müddət bundan əvvəl Bakıda ciddi bir əməliyyat keçirib xəstəxanada yatası oldum. Düzünü deyim ki, ona qədər özəl xəstəxanalarda olan bu acınacaqlı vəziyyətdən xəbərim yox idi. Xəstəxanadan çıxandan sonra apardığım araşdırmamda gördüm ki, indi təsvir edəcəyim biabırçılıq bu və ya digər formada tək Liv Bona Dea xəstəxanasında yox, bütün özəl klinikalarda mövcuddur. Əvvəlcə bəzi qiymətlərə diqqət yetirəndə belə təəssürat yaranır ki, bu ölkədə nə Azərbaycan Respublikasının İqtisadiyyat Nazirliyi, nə də Azərbaycan Respublikasının İqtisadiyyat Nazirliyi yanında Antiinhisar və İstehlak Bazarına Nəzarət Dövlət Xidməti yoxdur. Əgər bu qurumlar fəaliyyət göstərsə özəl xəstəxanalardakı qiymətlər belə ola bilməzdi. Bu qiymətlər insanlara göstərilən xidmətin qiyməti deyil, bu, soyğunçuluqdur. Özəl xəstəxanalardakı vəziyyəti araşdıranda eşitdiklərim, gördüklərim sözün əsl mənasında insanların faciəsi üzərində qurulmuş bir soyğunçuluq şəbəkəsi idi. Məcburən xəstələrini özəl klinikalara yerləşdirən şəxslərin doğmasını xilas etmək üçün sözün əsl mənasında evlərini satmalarının, necə alçalaraq diləndiklərinin şahidi oldum. Ona görə də hər birinizdən xahiş edirəm ki, özünüzün, qohumlarınızın yatdıqları klinikalarda rastlaşdığınız çatışmazlıqları, özbaşnalıqları, soyğunçuluğu ictimailəşdirməkdən çəkinməyin, çünki bu hala dözmək artıq insan olmamaq deməkdir. Necə ola bilər ki, Bakı şəhərinin mərkəzindəki mehmanxanalarda təxminən mən yatdığım xəstəxanadakı kimi otaqların qiyməti 100 (yüz) manat, Liv Bona Deada isə 300 manatdır. Əgər elə həmin otaqda xəstənin yanında qalan olarsa (demək olar ki, hər əməliyyat keçirmiş 2 xəstədən birinin yanında yaxın qohumun qalması vacib olur) həmin otaqda yerləşdirilmiş stulabənzər divana görə əlavə 70 manat ödəmək lazımdır. Xəstəxanada bütün qiymətlər Avropa qiymətlərinə bərabər olsa da göstərilən xidmətin keyfiyyəti heç onun yarısı da deyil. Əməliyyatdan sonra hər xəstənin hərəkət etməsi üçün tutub gəzməyə ştativ lazımdır. Mən qaldığım müddətdə 15 xəstə otağı üçün cəmi 3 ştativ var idi. Onun da biri tam yararsız idi, çünki onunla dəhlizdə hərəkət zamanı sanki otağın yanından təkəri qırıq araba keçirdi. Əməliyyat keçirmiş xəstələr hökmən hərəkət etməlidirlər, lakin yetərli sayda ştativ olmadığına görə onlar məcburən bütün gecəni də həmin cırıldayan ştativlə gəzdiklərinə görə cır-cır səsindən yatmaq mümkün deyildi. Mən hələ xəstələrin bu ştativ uğrunda dalaşmalarını demirəm. Bir gün elə mənim də otağıma qulluq edən tibb bacısı gəlib ştativ üstündə xəstənin onu təhqir etdiyini və ştativdən istifadə etməsə də başqalarının istifadəsinə vermədiyini dedi. Mən xəstənin təhqir etməsində haqsız, ştativi verməməkdə isə haqlı olduğunu bildirdim, çünki xəstə yatan hər otaqda ştativ olmalıdır. Təzyiqi ölçmək üçün olan aparatların manjeti isə çoxdan sıradan çıxdığından təzyiq ölçən zaman qolun tam sıxılması üçün bir əlinlə manjeti tutmalısan ki, açılmasın. Otaqda duş qəbul ediləndə duşun düz qurulmadığından suyu otağa qədər axırdı. Xəstə geyimlərinin keyfiyyətini isə heç dilə də gətirmirəm, həddindən artıq işləndiyindən artıq yararsız vəziyyətdə idilər. Bu sıranı artırmaq da olar. Burada gördüyüm ən təəccüblü hal isə, həkim olmasam da məntiqə sığmayan yemək menyusu idi. Əməliyyat keçirmiş xəstələr yatılı vəziyyətdə çox olduqlarından, hərəkətsiz qaldıqlarından onlarda qəbizlik yaranmaması üçün yemək rasionunda meyvə, tərəvəzə üstünlük verilməlidir. Mən qaldığım müddətdə isə demək olar ki, hər gün aş verildi. Dəfələrlə soruşsam da bu məntiqsizliyin cavabını heç cür tapa bilmədim. Mədəmdə problem olduğundan yeməyin tomatsız olmasını dəfələrlə xahiş etsəm də buna reaksiya verən olmadı. Sonuncu dəfə yeməyin tomatı olmayana dəyişdirilməsini tələb edəndə isə bildirildi ki, yeni gətirəcəyimiz yemək üçün əlavə ödəniş etməlisiniz. Şəhərin mərkəzində yerləşən istənilən mehmanxananın otağında çay içmək üçün su, dəm çayı və çay hazırlamaq üçün çaynik mövcuddur. Burada isə belə bir şey olmadığından otağa bir stəkan çay istəyəndə 3 manat ödəməlisən. Sadaladığım çatışmazlıqlar tibbi personalın yox, klinika sahiblərinin də yox, klinikanı idarə edənlərin səhvi idi, çünki bu çatışmazlıqlar barədə tibb personalı tərəfindən dəfələrlə onlara deyilsə də tədbir görülməmişdi, ona görə ki, məqsədləri imkan olduğu qədər çox qazanc əldə etməkdir. Həqiqətən bu xəstəxanada olan həkimlərdən bir çoxu dünya miqyasında tanınmış həkimlərdən heç də geri qalmırlar. Yekunda bir faktı da deyim ki, məndə olan məlumata görə Liv Bona Dea sahibkar tərəfindən icarə verildiyindən oranı Türkiyədən olan iş adamları idarə edirlər. Həmin iş adamlarının klinikadakı nümayəndəsi isə elə mənimlə danışanda sanki dünyadan xəbəri olmayan birisi ilə danışırdı. Aslan Ismayilov TEREF
