Eyni şəkil, ancaq profildən: “ən qədimlərin” yeni növləri haqqında… – “Revanşistlərin” planları uğursuzluğa düçar oldu, onlar qəzəblidirlər
Ermənistan parlamenti noyabrın 12-də keçirilən iclasında təcili müzakirələr çərçivəsində təqdim edilən “Azərbaycanda saxlanılan erməni hərbi əsirlər haqqında” bəyanat layihəsini qəbul etməyib. Bəyanat layihəsini parlament müxalifəti, başqa sözlə, daşnaklar və Ermənistanın ikinci və üçüncü prezidentləri Robert Köçəryan və Serj Sarkisyanın rəhbərlik etdiyi partiyaların nümayəndələri hazırlayıb.
Onlar açıq-aşkar ümid edirdilər ki, hazırkı hakimiyyəti küncə sıxışdırıb, növbəti təxribatçı addım atmağa məcbur ediblər. Amma parlamentdə inamlı çoxluğa malik olan hakim “Vətəndaş Müqaviləsi” partiyasının parlament fraksiyası səsvermədə iştirak etməyib. Beləliklə, onlar bəyanat layihəsinə səsvermədə uğursuz olmasına nail oldular və etdikləri hərəkətlərə izahat verdilər.
Parlamentin vitse-spikeri Ruben Rubinyan parlamentin tribunasından müzakirələr zamanı deyib: “Müxalifət məhbuslar məsələsini siyasi kapitala çevirməyə çalışır”.
Onun fikrincə, erməni hərbi əsirlərin qaytarılması parlamentin iclasından və təqdim olunan bəyanat layihəsindən deyil, ölkə hakimiyyətinin diplomatik işindən asılıdır.
Rubinyan tamamilə haqlıdır. Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin həllinin nəticələri ilə bağlı istənilən məsələ erməni “revanşistlərinin” şantajı ilə deyil, rəsmi Bakı ilə İrəvan arasında həll olunmalıdır. Belə ki, “Ermənistan” müxalifət blokunun fraksiyasının üzvü Armen Rüstəmyan rəsmi Bakının hərəkətlərinin düzgünlüyünü mahiyyətcə sübut edən çox ifşaedici bəyanatla çıxış etdi.
O, iddia edir ki, “Bakıda təkcə Artsaxın hərbi-siyasi xadimləri deyil, Artsax xalqı da mühakimə olunur, çünki bu insanları özlərinə lider seçən Artsax xalqı olub”.
Rüstəmyan, həmçinin Qarabağ xuntasının keçmiş rəhbərlərini, əvvəlcə erməni millətçilərinin qızdırmalı təxəyyülünün bəhrəsi olan və xuntanın son rəhbəri Samvel Şahramanyan tərəfindən sabun köpüyü kimi rəsmən partladılan həmin “Artsax”ın “hərbi-siyasi elitası” adlandırıb.
Armen Rüstəmyanın partlayan erməni sabun köpüyünün “hərbi-siyasi elitası”nı məhz kimi adlandırdığını xatırlatmaq günah olmaz. Xatırladaq ki, 15 Qarabağ separatçısına qarşı cinayət işi başlanmış və onlar beynəlxalq axtarışa verilmişdi. Bunlar Arkadi Qukasyan, Bako Saakyan, Arayik Arutyunyan, David Babayan, David İşxanyan, Leva Mnatsakanyan, David Manukyan, Ruben Vardanyan və başqalarıdır. Onlara qarşı terrorizm, terrorizmi maliyyələşdirmə, qanunla nəzərdə tutulmayan silahlı birləşmə və qruplar yaratmaq, terrorçuluq məqsədilə təlimlər keçirmək ittihamları irəli sürülüb.
Bu ilin iyununda onların işi üzrə istintaqın yekunlaşdığı açıqlanıb. İndi onlar ədalətli məhkəməni gözləyirlər. Və beləliklə, bunun fonunda müxtəlif növ erməni “revanşistlərinin” dəhşətli cinayətlərdə ittiham olunanları az qala “qəhrəmanlıq” qiyafəsində təqdim etmək cəhdlərinin şahidi oluruq. Əslində burada müxtəlif növ rüstəmyanların “davranış məntiqini” izah edən çox şey yada düşür.
Ermənistanda dövlət səviyyəsində azərbaycanlı mülki əhalinin qatillərinin və Monte Melkonyan kimi beynəlxalq terrorçuların çoxlu sayda tərənnüm edilməsinə dair nümunələrdən başlayaraq. Faktları Fransada terrorçuların azad edilməsini tələb edən, Fransa torpaqlarında qanlı aksiyalar keçirən qüvvələrə güzəştə getməsi ilə yekunlaşdırmaq olar. Bu dəfə isə “revanşistlərin” planları uğursuzluğa düçar oldu.
Onlar, təbii ki, qəzəblidirlər. Üstəlik, onlar adətən indiki Ermənistan hakimiyyətini “Azərbaycanın maraqlarına xidmət etməkdə” ittiham edirlər. Bu, sadəcə olaraq, primitiv yalandır, xatırlasaq ki, Ermənistanın hazırkı Baş naziri Nikol Paşinyan 44 günlük müharibəyə başlayıb və bu müharibə zamanı onun şəxsi göstərişi ilə Azərbaycanın dinc şəhərlərinə raket zərbələri endirilib. O zərbələrdən yüzlərlə qocamız, qadınımız, uşağımız həlak olub, yaralanıb.
Deməli, obyektiv desək, Nikol Paşinyan və Ermənistanın digər liderləri Bakıda olmalı, Qarabağ xuntasının keçmiş liderləri kimi öz mühakimələrini gözləməlidirlər. Bundan əlavə, biz ölkəmizə və Türkiyəyə qarşı ərazi iddialarını özündə əks etdirən Ermənistan Konstitusiyasına dəyişiklikdən imtinanı, eləcə də onsuz da faktiki olaraq fəaliyyət göstərməyən ATƏT-in Minsk Qrupunu ləğv etməkdən imtinanı görürük. Bütün bunlar rəsmi İrəvanın hərəkətləridir ki, “revanşistlər”dən fərqlənmir. Azərbaycanın Ermənistandakı daxili siyasi çəkişmələrə reaksiya vermədən bu mənzərənin reallığına inanmaq üçün bir çox faktları var.
AYNA.az