“Bilirəm ki, bizim də hansısa kağız üzərində hüquqlarımız var, ancaq mən bu hüquqlarımı əlil olduğum son 7 ildə hiss etmədim. Aldığım pensiyanın 130 manatı kirayəpuluna gedir, qalanı da yavan çörəyə… Dərmanlarımı ala bilmirəm. Heç olmasa hökumət mənə əlil kimi birotaqlı ev tikib versə, kirayədən canım qurtarar, kirayəyə verdiyim pulu dərmanıma verərəm”.
Bunu Meydan TV-yə Ağstafa sakini, 1-ci qrup əlil Xəyyam Abdullayev deyir.
“280 manatın 130 manatını ev kirayəsinə ödəyirəm”
Xəyyam Abdullayevin 40 yaşı var. Əvvəllər qaynaqçı işləyib. 7 il əvvəl iş vaxtı hündürlükdən yıxılaraq belindən aldığı xəsarət onu əlil arabasına məhkum edib və 1-ci qrup əlilə çevirib. Deyir, hər ay aldığı 280 manat əlillik pensiyasnıın 130 manatını ev kirayəsinə ödəyir, qalan pulla ailəni dolandırmağa çalışır. Ailədə iki azyaşlı var.
Xəyyam Abdullayev əvvəllər kreditlə torpaq alıb, ev tikintisinə başlayıb, əlillliyi işləri yarımçıq qoyub. İstədiyi odur ki, yarımçıq qalmış tikintini hökumətin dəstəyi ilə başa vursun və ailəsini kirayədən qurtarsın.
“Polisləri çağırıb məni çölə atdırdı”
“Axırıncı dəfə icra hakimiyətində iki həftə əvvəl olmuşam. Çıxdım yuxarı mərtəbəyə ki, icra başçının qəbuluna girim, başçı otağından çıxdı, mənimlə dəhlizdə görüşdü. Dedim, 1-ci qrup əliləm, kirayədə qalıram, mənə kömək edin, yarımçıq evimi tikim, uşaqlarımı yığım içərisinə. Kirayə pulunu ödəyə bilmirəm, bu gün-sabah bu arabayla çıxarıb məni də, uşaqlarımı da çıxarıb çölə atacaqlar. Mənim də bu ölkədə bir vətəndaş olaraq normal həyat şəraitim olmalıdır, uşaqlarımın normal gələcəyi olmalıdır. Dedi: “Mən ev tikən şirkətdə işləyirəm ki, dəqiqədə qaçıb gəlirsən üstümə?” Dedim, bəs kimin üstünə gedim? Ermənistana köçüm, oranın rəhbərindən kömək istəyim? Rayonun rəhbəri sənsən, mən də deyirəm ki, əliləm, köməyə ehtiyacım var. Məni küçə söyüşləriylə təhqir elədi, dedi: “Rədd ol get, nə vaxt Ermənistana köçsən, gələrsən, yolpulunu verərəm”. Polisləri çağırdı, dedi, çıxardın bunu binadan, bir də binaya buraxmayın”, – şikayətçi deyir.
“Uşaqlarım acdır, heç bir işıq yeri görünmür”
Xəyyam Abdullayev deyir, hazırda kirayədə qaldığı ev də şəraitsizdir, rütubətsə əlil kimi həm özünün, həm də azyaşlı övladlarının səhhətini ağırlaşdırır: “Vallah, bir çəkiliş göndərin, gəlib yaşadığımız zilləti çəkib göstərsinlər, yuxarılarda oturanlar görsün ki, bu vəziyyətdə uşaq, əlil yaşayaşa bilərmi? Ünvanlı sosial yardım da vermirlər ki, çörəyimizi, suyumuzu təmin edək. Uşaqlarım acdır, mən bilmirəm 280 manatı çörəyə çatdırım, yoxsa ev kirayəsinə… Ha düşünürəm, dövlət bizi görməyincə, vətəndaş olaraq bizə can yandırmağınca, bizimçün heç bir işıq yeri görünmür”.
“Ümumi əlillərə ev tikilmir”
Ağstafa Rayon İcra Hakimiyyətindən Meydan TV-yə bildirilib ki, Azərbaycan Respublikasının ərazi bütövlüyünün müdafiəsi zamanı fiziki sağlamlıqlarını itirmiş vətəndaşlar və şəhid ailələri dövlət hesabına mənzillə (fərdi evlə) təmin olunmaq üçün icra hakimiyyətində mənzil növbəsinə götürülürlər: “Hər il bu kateqoriyadan olan ailələr rayon ərazisində tikilən fərdi mənzillərlə təmin olunur. Ümumi əlillər üçün isə hələlik ev tikilmir. Xəyyam Abdullayevə dəfələrlə bildirilib ki, o, mənzil və yaşayış şəraitinin yaxşılaşdırılması üçün Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyinə müraciət etməlidir”.
Xəyyam Abdullayevsə deyir ki, Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyinə də müraciət edib. Həmin qurumdan da ona Ağstafa Rayon İcra Hakimiyyətinə müraciət etməli olduğu bildirilib: “Bir sözlə, sağlamlığımız əldən gedir, evsiz-eşiksiz, minmişəm əlil arabasına, qalmışam iki qurumun arasında…”, – Xəyyam Abdullayev deyir.
